หลังจากพระเจ้าทรงเจิมตั้ง”เยฮู”ให้เป็นกษัตริย์ของอิสราเอลแล้ว เยฮูก็ร้อนรนด้วยพระวิญญาณ เขาสังหารเยโฮรัม..ที่ตอนนั้นเป็นกษัตริย์ของอิสราเอล กับ อาหัสยาห์ กษัตริย์ของยูดาห์ จากนั้นก็ไปฆ่าเยเซเบล..ด้วยวิธีที่น่าสยดสยองมาก เยเซเบลถูกจับโยนจากหน้าต่างชั้นสอง..แล้วเยฮูก็ควบม้าเหยียบซ้ำไปบนร่างของเยเซเบล จากนั้นสุนัขก็มากินร่างของเยเซเบลจนเหลือแต่กระโหลก เสร็จแล้วเยฮูก็สั่งตัดหัวโอรสทั้ง 70 คนของอาหับรวมทั้งคนใกล้ชิด..ทั้งราชวงศ์ แล้วก็เดินหน้าฆ่าล้างบางบรรดาปุโรหิตพระบาอัลจนสิ้นซาก เยฮูทำลายทุกสิ่งทุกอย่างที่เกี่ยวข้องกับการกราบไหว้พระบาอัลในสะมาเรียจนไม่มีเหลือ และสิ่งที่เยฮูทำนี้..เป็นที่พอพระทัยพระเจ้า แต่สิ่งนึงที่เป็นผลจากการกระทำของเยฮูก็คือ หลังจากนั้นอาณาจักรอิสราเอลกับอาณาจักรยูดาห์ก็กลับมาเป็นศัตรูกัน อีกครั้ง.. เพราะนอกจากเยฮูจะกวาดล้างราชวงศ์ของอาหับแล้วเยฮูยังไปฆ่าอาหัสยาห์ก.ของยูดาห์ด้วย ทำให้จากนั้นเป็นต้นมาอิสราเอลกับยูดาห์ก็รบกันมาเรื่อยจนอิสราเอลฝ่ายเหนือล่มสลายไป
ดู 2พกษ.11:1-2 การที่เยฮูฆ่าอาหัสยาห์ตายนั้นทำให้ยูดาห์ไม่มีกษัตริย์ เพราะอะไร..อาหัสยาห์ตอนที่ถูกฆ่าตาย..อายุแค่ 22 ..ลูกๆก็ยังเล็ก โศกนาฏกรรมบางอย่างเลยเกิดขึ้น ก็คือ“อาธาลิยาห์” (ที่เป็นแม่ของก.อาหัสยาห์..เป็นลูกของอาหับกับเยเซเบล) ก็คิดจะยึดอำนาจ เลยทำไง..ตั้งใจจะฆ่าลูกของอาหัสยาห์ทิ้งทั้งหมด พูดง่ายๆอาธาลิยาห์ฆ่าหลานแท้ๆของตัวเอง เพื่อจะได้ไม่มีเชื้อสายของอาหัสยาห์ขึ้นมาเป็นกษัตริย์..อำนาจทั้งหมดจะได้อยู่ในมือของตัวเอง อีกอย่างนึง ก็คงเพราะตอนนั้นเยฮูตั้งหน้ากวาดล้างพงศ์พันธ์ของอาหับแล้วอาธาลิยาห์เองก็เป็นลูก แถมนับถือพระบาอัลอย่างสุดขั้ว..เธอก็เลยคิดว่าถ้าไม่ทำให้เห็นว่าแน่จริง..เข้มแข็งจริง คงไม่รอด..ต้องถูกเยฮูจัดการแน่นอน ก็เลยเหยียบหัวคนอื่น..เอาตัวเองขึ้นไปอยู่ที่สูงเพราะคิดว่าจะปลอดภัย อันนี้ คือเรื่องน่าเศร้าที่เกิดขึ้นใน”เยรูซาเล็ม” ในราชวงศ์ของดาวิดด้วย เห็นมะ..ความผิดพลาดจากการไปแต่งงานกับคนที่ไม่เชื่อพระเจ้าเนี่ย!มันส่งผลรุนแรงลากยาวจริงๆ
ดู 2พกษ.11: 2 ข้อนี้ บอกว่า “..แต่เยโฮเชบาพระน้องนางของอาหัสยาห์ ได้นำโยอาชโอรสของอาหัสยาห์และลอบลักเธอไปจากท่ามกลางโอรสของกษัตริย์ ผู้ซึ่งจะถูกประหารชีวิต..”... น้องสาวคนนึงของอาหัสยาห์ทนเห็นแม่ตัวเองฆ่าหลานจนหมดไม่ได้ ก็เลยตัดสินใจเอาไปซ่อนไว้คนนึง คือ ”โยอาช” ซึ่งเป็นลูกคนเล็กสุดของอาหัสยาห์ ทีนี้ ย่าก็ไม่รู้..นึกว่าฆ่าหลานตายหมดแล้ว..โยอาชเลยรอด เยโฮเชบาเลยเอาโยอาชไปแอบเลี้ยงไว้ในวิหารของพระเจ้า เพราะวิหารของพระเจ้าปลอดภัยที่สุด ใครไม่มีส่วนเกี่ยวข้องจะเข้ามาวุ่นวายไม่ได้ แล้วสามีของน้าที่ชิ่อ”เยโฮยาดา”ก็เป็นปุโรหิตด้วย ผ่านไป 6 ปี พอโยอาชอายุครบเจ็ดขวบเยโฮยาดาก็สถาปนาโยอาชขึ้นเป็นกษัตริย์ของยูดาห์ เพราะเขาเป็นมหาปุโรหิต..มีสิทธิ์โดยชอบธรรมในการที่จะเจิมตั้งคนให้เป็นพระราชา ข้อที่ 14 บอกว่า อาธาลิยาห์มารู้อีกทีก็ตอนที่ได้ยินเสียงแตร..เสียงโห่ร้องสรรเสริญพระราชา ก็วิ่งออกมา..ร้องหาว่าพวกนี้เป็นกบฎแต่ทำไรไม่ได้ แล้วในที่สุดเยโฮยาดาห็สั่งประหารอาธาลิยาห์
ดู 2พกษ.12:1-2 หลังจากที่อาธาลิยาห์ผู้เป็นย่าตายแล้วโยอาชก็ขึ้นครองอาณาจักรยูดาห์ แต่ตอนนั้นโยอาชอายุแค่ 7 ปี..เลยต้องมีผู้สำเร็จราชการแทน ซึ่งก็คือ ”เยโฮยาดา”มหาปุโรหิต พระคำภีร์บันทึกว่าโยอาชครองราชย์นานถึง 40 ปีและตลอดเวลาที่ครอบครอง..บ้านเมืองก็ค่อนข้างสงบสุขเพราะเขามีเยโฮยาดาเป็นที่ปรึกษา..เยโฮยาดาเป็นคนที่รักและสัตย์ซื่อต่อพระเจ้า โยอาชจึงได้รับการชี้นำอย่างถูกต้องชอบธรรม ข้อที่ 4 ชี้ว่าโยอาชมีการออกกฎหมายให้เก็บเงินจากประชาชนเพื่อเอามาบำรุงพระวิหาร พระคำภีร์ใช้คำว่า”..เงินที่เรียกจากรายบุคคล “ น่าจะเป็นการเก็บภาษี แต่วิธีนี้ไม่ประสบความสำเร็จก็เลยยกเลิกไป แล้วใช้วิธีใหม่ ยังไง..ข้อที่ 9 บอกว่า “..เยโฮยาดาปุโรหิตนำหีบมาใบหนึ่ง เจาะรูๆหนึ่งที่ฝาหีบนั้น และตั้งไว้ที่ข้างๆแท่นบูชาด้านขวาเมื่อเข้าไปในพระนิเวศของพระเยโฮวาห์..” คือ ใช้วิธีตั้งตู้บริจาคแทน..ได้เงินเท่าไหรก็เอามาบำรุงพระวิหาร ก็คงเหมือนกับที่ทำกันอยู่ทุกวันนี้.. แต่สุดท้าย..โยอาชก็จบไม่สวยอีกแล้ว เรื่องราวปลายสมัยของโยอาชในหนังสือพงศาวดารจะบันทึกไว้ชัดเจนกว่า..ให้เราเปิดไปที่หนังสือ 2 พงศาวดาร
2 พศด.24:17-18 เรื่องราวความเปลี่ยนแปลงของโยอาชเริ่มต้นขึ้นเมื่อเยโฮยาดาเสียชีวิต ตอนที่เยโฮยาดาเสียชีวิตอายุได้ 130 ปี (อายุยืนมาก) เด็กๆดูข้อที่ 16 บอกว่า “เขาก็ฝังศพท่านไว้ในนครของดาวิดท่ามกลางบรรดากษัตริย์ ...” ..ฝังไว้ท่ามกลางบรรดากษัตรย์..ทั้งที่ไม่ได้เป็นกษัตริย์ แสดงว่าคนยูดาห์นับถือเยโฮยาดาเป็นเหมือนกษัตริย์คนนึงเลย เพราะเขาทำประโยชน์ใหญ่หลวงให้กับอาณาจักรยูดาห์ เขาเป็นคนกำจัดอาธาลิยาห์แล้วเจิมตั้งโยอาชขึ้นเป็นกษัตริย์..นำประชาชนให้อยู่ในทางของพระเจ้าอย่างสัตย์ซื่อ เพราะถ้าอาณาจักรยูดาห์ตกอยู่ในมือของย่า คือ อาธาลิยาห์นะ..ป่านนี้ทั้งเมืองคงไหว้กันแต่พระบาอัล แต่ !ข้อที่ 17 บอกว่า แต่เมื่อเยโฮยาดาตาย เรื่องน่าเศร้าก็เกิดขึ้นเพราะผู้ใหญ่อีกพวกนึงก็เข้ามาเป่าหูโยอาชชักนำให้กษัตริย์ไปกราบไหว้พระอื่น..คือบรรดาพระอาเชราห์แล้วโยอาชก็เชื่อด้วย พระพิโรธของพระเจ้าจึงลงมาเหนือยูดาห์..
ดู 2พศด.24:19-20 พอโยอาชเริ่มหลงผิดพระเจ้า..เตือน พระองค์ส่งผู้เผยพระวจนะ คือ เศคาริยาห์มาเตือนโยอาช ข้อที่ 21 บอกว่า “แต่เขาทั้งหลายคิดร้ายต่อท่าน และโดยบัญชาของกษัตริย์เขาทั้งหลายจึงขว้างท่านด้วยหินในลานพระนิเวศของพระเจ้า”...โยอาชไม่เพียงแต่ไม่ฟังคำเตือนของเศคาริยาห์ที่เต็มล้นด้วยพระวิญญาณพระเจ้า แต่เขายังสั่งฆ่าเศคาริยาห์ให้ตาย..ที่ไหน ในพระนิเวศน์พระเจ้า ลองคิดดูว่ามันเลวร้ายขนาดไหนเพราะเศคาริยาห์เป็นปุโรหิตแต่ถูกฆ่าตายในพระวิหารพระเจ้า ข้อที่22 บอกต่อไปว่า “ดังนี้แหละกษัตริย์โยอาชจึงมิได้ทรงระลึกถึงความกรุณาซึ่งเยโฮยาดาบิดาของเศคาริยาห์ได้สำแดงต่อพระองค์ แต่ได้ทรงประหารบุตรชายของท่านเสีย” ..แล้วทั้งที่ เศคาริยาห์คนนี้ก็เป็นลูกของเยโฮยาดา..มหาปุโรหิตที่ชุบเลี้ยงเขามา..มีบุญคุณกับเขามาก เพราะถ้าไม่มีเยโฮยาดาโยอาชจะได้เป็นกษัตริย์มั๊ย..ไม่มีทาง แต่โยอาชก็ไม่ได้สำนึกในบุญคุณของเยโฮยาดาแม้แต่นิดเดียว..ซ้ำยังฆ่าลูกชายของเขาได้ลงคอ สุดท้าย ก่อนตายเศคาริยาห์ก็พูดไว้คำนึง “ขอพระเยโฮวาห์ทรงทอดพระเนตรและแก้แค้น" ..โลหิตของผู้ชอบธรรมที่ตกลงในนิเวศน์ของพระเจ้าจะมาเรียกร้องเอาคืนต่อคนในแผ่นดินนี้ที่ปฏิเสธพระองค์..
ดู 2พศด.24:24-25 การพิพากษาของพระเจ้าต่อคนยูดาห์มาถึงอย่างรวดเร็ว ข้อนี้บอก พอปลายปีซีเรีย (เจ้าเก่า) ก็ยกทัพมาโจมตีอาณาจักรยูดาห์ ..และได้ทำลายบรรดาเจ้านายของประชาชน และส่งของที่ริบได้ทั้งสิ้นไปยังกษัตริย์แห่งดามัสกัส” คือ พระเจ้าใช้ใครก็ได้..ในการที่จะตีสอนคนของพระองค์ เพราะฉะนั้น เวลาที่ต่างชาติ หรือ คนไม่เชื่อพระเจ้า..เขาข่มเหงเรา มันไม่ใช่เพราะเขาเก่งหรือเข้มแข็งกว่าแต่เป็นเพราะพระเจ้าอนุญาตให้เขาทำ แล้วพระคำภีร์ก็ยืนยันความจริงในเรื่องนี้เป็นอย่างดี..ข้อที่ 24 บอกว่า “ แม้ว่ากองทัพคนซีเรียมาแต่น้อยคน แต่พระเจ้าก็ทรงมอบกองทัพใหญ่ของยูดาห์ไว้ในมือพวกเขาเพื่อเป็นการตีสอนโยอาชกับประชาชน..” ข้อนี้ทำให้เห็นถาพชัดเจน เพราะมันต่างจากหลายๆครั้งที่ถึงแม้อิสราเอลจะมีคนน้อยกว่า..กองทัพก็เล็กกว่า แต่พวกเขาก็ยังชนะเพราะ..”เขามีพระเจ้า” แต่ตอนนี้ ทั้งที่ซีเรียนำกำลังมาไม่มากเท่าไหร่ ยูดาห์กองทัพใหญ่กว่า แต่ยูดาห์ก็ยังแพ้เพราะ”เขาไม่มีพระเจ้า” ข้อที่ 25 บอกว่า “สุดท้าย โยอาชบาดเจ็บสาหัส แล้วพวกข้าราชการก็คิดไม่ซื่อ..ปล่อยให้โยอาชเจ็บอยู่อย่างงั้น แล้วสุดท้ายก็ฆ่าเขาทิ้ง..บนที่นอน เสร็จแล้วก็เอาไปฝัง..ที่ไหน ดูนะคะท้ายข้อที่ 25 บอก “เขาทั้งหลายฝังพระศพของโยอาชไว้ในนครดาวิด แต่มิได้ฝังพระศพไว้ในอุโมงค์ของกษัตริย์” เป็นกษัตริย์แต่ไม่ได้ฝัง..ในที่ของกษัตริย์ ส่วนเยโฮยาดาไม่ใช่กษัตริย์ แต่กลับได้รับเกียรติเสมือนเป็นกษัตริย์คนนึง
เรากลับมาที่หนังสือ 2 พกษ. 13:1 จากอาณาจักรยูดาห์ มาบทนี้พระคำภีร์ก็สลับกลับมาที่อาณาจักรอิสราเอลอีกครั้ง หลังจากที่เยฮูตายแล้วลูกชายของเขาชื่อ”เยโฮอาหาส” ก็ขึ้นครองอาณาจักรอิสราเอลแทน พระคำภีร์บอกว่า เยโฮอาหาสกระทำชั่วต่อพระเจ้าเพราะเขาดำเนินตามรอยเยโรโบอัม คือ กราบไหว้วัวทองคำ..ที่เยโรโบอัมสร้างไว้ “และ พระพิโรธของพระเจ้าก็พลุ่งขึ้นต่ออิสราเอล และพระองค์ทรงมอบเขาทั้งหลายไว้ในมือของฮาซาเอลกษัตริย์แห่งซีเรีย และในมือของเบนฮาดัดโอรสของฮาซาเอลเนืองๆ” ..เพราะเยโฮอาหาสไม่สัตย์ซื่อต่อพระเจ้า พระองค์เลยลงโทษอิสราเอล โดยให้ซีเรียยกทัพมาโจมตีอิสราเอลอยู่เนืองๆ คือ บ่อยๆ..เป็นประจำ จนในที่สุดเยโฮอาหาสก็กลับใจใหม่..ร้องทูลให้พระเจ้าช่วย..แล้วพระเจ้าก็ช่วย นี่คือ พระคุณที่ไม่เคยสิ้นสุดของพระเจ้า ไม่ว่าเราจะผิดพลาดหรือชั่วร้ายขนาดไหน..ขอแค่กลับใจใหม่ พระเจ้าช่วยมั๊ย..ช่วยตลอด ยกโทษให้เสมอ แต่พระลักษณะพระเจ้าที่ทรงสำแดงต่อโมเสส ในอพย. 34:6-7 คือ “..พระเจ้าผู้ทรงโปรดยกโทษความชั่วช้า การละเมิดและบาปของเขาเสีย แต่จะทรงถือว่าไม่มีโทษก็หามิได้” คือ พระเจ้ายกโทษให้ แต่ยังไงเรายังต้องถูกลงวินัย เพราะฉะนั้น อิสราเอลจึงอ่อนกำลังลงอย่างมาก ข้อที่ 7 บอกว่า “ เพราะมิได้เหลือกองทัพไว้ให้เยโฮอาหาสเกินกว่าทหารม้าห้าสิบคน และรถรบสิบคัน และทหารราบหนึ่งหมื่นคน..” เรียกว่า อิสราเอลเหลือกำลังน้อยมาก
ดู 2พกษ.13:14-15 เรามาถึงบันทึกคำพยาการณ์สุดท้ายก่อนที่”เอลีชา”จะสิ้นชีวิต ข้อนี้บอกว่า พอเอลีชารู้ตัวว่าใกล้ตาย เขาก็ไปเชิญโยอาช ก.อิสราเอลมาพบ (โยอาชนี้เป็นคนละคนกับลูกของอาหัสยาห์กษัตริย์ยูดาห์นะคะ ชื่อเขาจะซ้ำๆกัน) พอโยอาชมา ข้อที่ 17 เอลีชาก็บอกให้กษัตริย์เปิดหน้าต่างด้านทิศตะวันออก..ซึ่งเป็นด้านที่หันไปสู่ประเทศ”ซีเรีย” แล้วเอลีชาก็บอกให้กษัตริย์อิสราเอลหยิบลูกธนูกับคันธนูมา..แล้วก็ยิงออกไป โยอาชก็ไม่รู้หรอกว่าเอลีชาให้ทำอย่างงี้ทำไม แต่ก็เชื่อฟังและทำตาม จากนั้น เอลีชาก็เผยพระวจนะว่า “ลูกธนูชัยชนะของพระเจ้า ลูกธนูชัยชนะเหนือซีเรีย พระองค์จะต่อสู้กับเขาจนกว่าจะกระทำให้เขาสิ้นไป” จากนั้น เอลีชาก็สั่งอีก บอกให้โยอาชหยิบลูกธนูแล้วตีที่พื้นดิน โยอาชก็หยิบมาแล้วทำตาม..ตีไปแค่ 3 ครั้งก็หยุด ปรากฎว่าเอลีชาโมโหมาก..ทำไม
ดู 2พกษ.13:19 เอลีชาบอกว่า "พระองค์ควรจะได้ตีสักห้าหรือหกครั้ง แล้วพระองค์จะได้ตีซีเรียจนกว่าพระองค์จะทรงกระทำให้เขาสิ้นไป แต่บัดนี้พระองค์จะตีซีเรียได้เพียงสามครั้งเท่านั้น"...จะรู้มั๊ยเนี่ย..อยู่ๆก็บอกให้ตี ใครจะไปรู้..ว่าให้ตีทำไม โยอาชคงนึกในใจอย่างงี้ เพราะเอลีชาบอกให้ตีแต่ไม่ได้บอกว่ามันแปลว่าไร ถ้ารู้แต่แรกว่ามันหมายถึงจำนวนครั้งที่เขาจะชนะซีเรีย..โยอาชคงซัดไปซัก 100 ที ข้อนี้ เป็นบทเรียนอย่างดีสำหรับเรา ถ้าพระเจ้าสั่งให้ทำอะไร ถึงจะไม่เข้าใจ..จงทำจนสุดกำลังไม่ใช่ทำพอเป็นพิธีแบบโยอาช จำไว้เสมอว่า..เราไม่มีวันเข้าใจทุกอย่างเพราะเราไม่ใช่พระเจ้า แต่ถ้าเราเชื่อวางใจจริงๆเราจะข้ามผ่านความสงสัยและเชื่อฟัง”อย่างสุดกำลัง” พระเจ้าบอกให้ร้องเพลง..จงร้องอย่างเต็มล้น พระเจ้าให้ปรบมือ..จงปรบมืออย่างเต็มกำลัง พระเจ้าให้โห่ร้องเต้นรำ..ก็จงทำด้วยความชมยินดี อย่างงี้เป็นต้น
ข้อนี้ ก็เป็นสิ่งสุดท้ายที่เอลีชาพยากรณ์ไว้ จากนั้นเขาก็ไปอยู่กับพระเจ้า ส่วนศพเอลีชาก็ถูกฝังไว้ในอุโมงค์ แต่ขนาดตายไปแล้วก็ยังมีอิทธิฤทธิ์..ข้อที่ 21 บอกว่า “มีคนโยนศพชายคนนึงลงไปในอุโมงค์ของเอลีชา พอศพนั้นไปโดนกระดูกของเอลีชาปุ๊บ! ลุกขึ้นยืนเลย..ฟื้นทันที (อะไรจะขาดนั้น) นี่แสดงว่าการเจิมของพระเจ้าคงอยู่ในตัวเอลีชาอย่างเต็มขนาด เพราะขนาดเหลือแต่กระดูกแล้วยังมีฤทธิ์ นี่ถ้าเป็นสมัยนี้ คิดว่าเป็นไง.. คนคงแห่ไป ??? กันเป็นการใหญ่
ท้ายบทที่ 13 บันทึกว่า “ฮาซาเอลกษัตริย์แห่งซีเรียได้บีบบังคับคนอิสราเอลอยู่ตลอดรัชกาลของเยโฮอาหาส” แต่ด้วยพระคุณพระเจ้าอิสราเอลเลยยังไม่ถูกทำลายไป ข้อที่ 24 บอกว่า “เมื่อฮาซาเอลตายไป ลูกชายของเขาเบนฮาดัด..ชื่อเบนฮาดัดอีกแล้ว คนนี้เป็นเบนฮาดัดที่ 3 ค่ะ คือ ในราชวงศ์ของซีเรียจะมีเบนฮาดัด 3 องค์และที่กล่าวถึงในบทนี้เป็นองค์ที่ 3.. เมื่อเบนฮาดัดขึ้นมาครองซีเรีย เขาไม่ได้เก่งเหมือนพ่อ เพราะฮาซาเอลเป็นคนที่เก่งมาก..เข้มแข็ง..แล้วก็เด็ดขาด ดูก็รู้เพราะตอนที่เขาจะขึ้นมาเป็นกษัตริย์เขาทำไง..ฆ่าคนเก่าทิ้ง แต่พอมาถึงลูกชาย..ไม่ยักเก่งเหมือนพ่อ..เลยทำให้ซีเรียอ่อนกำลังลง จนอิสราเอลสามารถยึดหลายเมืองคืนมาได้ และท้ายข้อที่ 25 ก็น่าสนใจมาก บอกว่า “โยอาชได้รบชนะเบนฮาดัดกี่ครั้ง..3 ครั้ง (ก็ฟาดลูกธนูไป 3 ครั้งไง) ..ตรงตามที่เอลีชาพูดไว้ก่อนตาย
หมดเวลาแล้วค่ะ สัปดาห์หน้าไม่พบกันนะคะ เราจะกลับมาพบกันอีกทีวันอาทิตย์ที่ 5:2:2012 ขอพระเจ้าอวยพรค่ะ
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น